W imieniu Dyrekcji, Grona Pedagogicznego, Pracowników obsługi, Uczniów i Rodziców związanych z Zespołem Przedszkolno- Szkolnym w Nowym Brzesku żegnamy ś.p. Janusza Opyrchała, naszego wieloletniego kolegę z pracy, wychowawcę młodzieży, nauczyciela języka angielskiego i historii.

Przez wiele lat nasze drogi splatały się ze sobą i ciągle trudno jest uwierzyć, że to już przeszłość.

Żegnamy Cię jako członka naszej społeczności, człowieka cichego, niezwykle skromnego, dyskretnego i opanowanego. Kolegę i współpracownika przy którym zachowanie dystansu do skomplikowanej rzeczywistości było łatwiejsze.

Januszu nie będziemy mieli okazji powiedzieć Ci jak bardzo podziwialiśmy Twój talent do języków obcych. Pokazałeś nam jak cenny może być rozwój człowieka w każdym wieku, ile radości daje zdobywanie nowych umiejętności, rozwijanie pasji. Zaledwie kilka lat temu nauczyłeś się języka tureckiego i zdobyłeś przyjaciół wśród nauczycieli z innych krajów. Dziękujemy za wspólne podróże po Europie, byłeś naszym tłumaczem i opiekunem. Wspierałeś nas swoimi umiejętnościami w najmniej oczekiwanych momentach. Otwierałeś nam okno na świat. Wraz z nami niezwykle serdecznie żegnają Cię przyjaciele z Turcji.

Żegnają Cię uczniowie i rodzice. Kilka pokoleń naszych wychowanków, którym poświęciłeś dwadzieścia lat pracy zawodowej. Pan od Angielskiego zawsze był lubiany przez uczniów za niezwykłe poczucie humoru. Swoim pozytywnym usposobieniem dodawał otuchy i sprawiał, że zły dzień stawał się dla każdego lepszy. Wychowankowie doceniali jego cierpliwość i wyrozumiałość.

Choć dziś się żegnamy, to jesteśmy pełni wiary w to, że spotkamy się jeszcze w Domu Pana. Do codziennej postawy ś.p. Janusza odnoszą się słowa Jezusa zaczerpnięte z ośmiu błogosławieństw:
Błogosławieni, którzy wprowadzają pokój, albowiem oni będą nazwani synami Bożymi.
Błogosławieni cisi, albowiem oni na własność posiądą ziemię.

Będzie nam brakowało Twojej cichej obecności, niewidzialnego wsparcia, dodatkowej pary rąk i oczu do opieki nad uczniami.

Może pod drugiej stronie wieczności znów usiądziemy w tym samym gronie w pokoju nauczycielskim? Porozmawiamy o sporcie, o Turcji i o naszych wychowankach…

 Spoczywaj w pokoju.