Jak walczono o wolność Polski? - zwiedzanie Kopca Kościuszki w Krakowie
29 października klasy VI wybrały się na wycieczkę do Krakowa. Wyjazd składał się z dwóch etapów. Najpierw zwiedziliśmy Kopiec Kościuszki wraz ze znajdującymi się tam ekspozycjami historycznymi, a potem w Teatrze „Groteska” obejrzeliśmy sztukę pt. „Ania z Zielonego Wzgórza”.
W 2017 roku decyzją Prezydenta RP Andrzeja Dudy Kopiec Kościuszki otrzymał wyjątkowy tytuł „Pomnika Historii”. Kopiec to symboliczna mogiła Naczelnika Insurekcji z 1794 roku. Generał Kościuszko zmarł w 1817 roku w Szwajcarii, a w 1818 r. odbył się Jego pogrzeb na Wawelu. Kopiec został usypany w latach 1820-1823, czyli 3 lata po śmierci Tadeusza Kościuszki. Kopiec miał ok. 34 metrów wysokości, a koszty jego powstania pokryli ofiarodawcy z całego kraju. Kopiec zawiera ziemię z pól bitewnych Racławic, Maciejowic i Dubienki oraz ze Stanów Zjednoczonych, w których Tadeusz Kościuszko walczył w amerykańskiej wojnie o niepodległość. W 1936 roku Kopiec Kościuszki został wpisany do rejestru zabytków.
Szkoda nam było, że po wejściu na Kopiec, ze względu na warunki pogodowe, nie mogliśmy zobaczyć panoramy Krakowa. Jeszcze przed wejściem na Kopiec zwiedziliśmy kaplicę bł. Bronisławy, przez którą prowadzi wejście na szczyt Kopca. Stara legenda mówi, że na wzgórzu Sikornik ukazywała się Bronisława pośród siedmiu gorejących pochodni. Na początku XVIII w. właśnie na tym miejscu wzniesiono pierwszą kapliczkę ku czci błogosławionej norbertanki. Obok kaplicy znajduje się Kolumbarium, gdzie zgromadzono urny z pól bitewnych Tadeusza Kościuszki z Polski i ze Stanów Zjednoczonych.
W czasie zaborów Austriacy wznieśli wokół Kopca fort cytadelowy nr 2. „Kościuszko”. W podziemiach fortu otwarto ekspozycję o tematyce militarnej z okresu I wojny światowej, pokazującą powstawanie tej imponującej budowli z czerownej cegły. Na wystawie oglądaliśmy również makietę ukazującą obronę fortu w czasie szturmu na Kraków w czasie pierwszej wojny światowej. Odważnmiejsi z na smogli wejść do zrekonstruowanych okopów z początku XX wieku. Obecnie m.in. w forcie Kościuszki jest otwarta stała wystawa figur woskowych, obrazujących "Polaków drogi do wolności".
Obejrzeliśmy czternaście figur woskowych przedstawiających postaci znane z historii, takie jak Chopin, Kościuszko, Pułaski, Waszyngton, Piłsudski lub Jan Paweł II. Figury zaprezentowano w charakterystycznych dla nich sytuacjach, np. Bartosz Głowacki zasłania czapką armatę. Zwiedziliśmy także muzeum Tadeusza Kościuszki . Poznaliśmy tam fragmenty biografii Naczelnika. Mogliśmy zobaczyć fotografie, pamiątki, dokumenty, dzieła sztuki i inscenizacje ważnych wydarzeń historycznych, w tym Insurekcję w 1794 r.
W Teatrze „Groteska” obejrzeliśmy sztukę pt. „Ania z Zielonego Wzgórza”, która jest adaptacją książki –lektury-pod tym samym tytułem, autorstwa L. Maud Montgomery.
W Teatrze „Groteska” obejrzeliśmy sztukę pt. „Ania z Zielonego Wzgórza”, która jest adaptacją książki –lektury-pod tym samym tytułem, autorstwa L. Maud Montgomery.
Opowieść w formie musicalu przedstawia nam losy Ani Sherley , sieroty, która poszukuje domu. Utrapieniem bohaterki są jej rude włosy oraz gadatliwość. Dziewczynka trafia do domu Mateusza i Maryli, rodzeństwa, którzy przez pomyłkę adoptują dziewczynkę zamiast chłopca. Ania wnosi do ich życia dużo ciepła i miłości, sama otrzymuje dom, którego nie miała od urodzenia. Dziewczynka pracuje nad sobą i zmienia się, zdobywa przyjaciół i wykształcenie. Ciężkie chwile pomaga jej przetrwać bujna wyobraźnia. Piosenki w opowieści o Ani „mówiły” nie tylko o urodzie i modzie, ale także o problemach mieszkańców Zielonego Wzgórza. Kostiumy i rekwizyty wprowadzały nas w atmosferę dawności, a symboliczne drzewo podkreślało wyjątkowe podejście Ani do przyrody i uroków życia.
/ tekst J.W. /